απο μνήμης
του Διάκενου Καλλιπολίτη
Edgar Ende Die zwei Köpfe (1946) |
οι φόβοι ακόμα
κι όμως μια ευχή κυλά
φτάνει στο δέλτα ως ποτάμι
στον ωκεανό φτάνει
κοιτώ ένα παιδί που πετά στο πέλαγο
ευχές και μετά κοιμάμαι
αγκαλιά μαζί της και πλέουμε
φτάνουμε στο δέλτα ως ποτάμι
κάτω απ’ τα δέντρα και τις ρίζες
στον ωκεανό φτάνουμε
σ’ ένα κόσμο δίχως άκρα
σιωπηλά κύματα
ολοένα κυλάμε
ολοένα κυλάμε
Δεν υπάρχουν σχόλια: