Μηδενόψαρα

της Λογοτεχνικής Πιπίτσας

Μέσα στο ενυδρείο μπουρμπουλήθρες ψάρια πολύχρωμα λέπια γλιστερά κάνουν πάρτι με καλεσμένο ένα φίδι εγώ πριν αλλάξω δέρμα με μια λωρίδα χρυσαφιά πλησιάζουν κολυμπούν δίπλα μου γλιστρούν με αγγίζουν οι πέρλες από τα κολιέ τους τα μαργαριταρένια στόματα ολοστρόγγυλα με κοκκινάδια που πηδάνε την γραμμή των χειλιών Θεέ των ψαριών πόσο στρογγυλά τέλειοι κύκλοι βγάζουν μπουρμπουλήθρες μάτια ξόφθαλμα πτερύγια ανοιγοκλείνουν σαν να πετάνε περνούν σαν φτερά αεροπλάνων κ με ξύνουν γδέρνουν το δέρμα μου αυτό το δέρμα πριν το ξεφορτωθώ με αγγίζουν υγρά σιχαμερά και μέσα στο ενυδρείο δεν υπάρχει αέρας τα λόγια των ψαριών βγαίνουν από αυτά τα στόματα και διογκώνονται εξαφανίζονται σαν δακτύλιοι από καπνό ψάρια εκατοντάδων χρωμάτων δεν σταματούν την περιδίνηση περιστρέφονται κάνουν έναν κύκλο γύρω μου τι θέλει ένα ερπετό πριν αλλάξει δέρμα στο ενυδρείο τους φλυαρούν τα στόματά τους ψαρίσια χάχανα ολόγυρα διογκώνονται στέλνουν κυκλικά φιλάκια δεν σταματούν τσουλάω ανάμεσά τους με περιεργάζονται βλέφαρα ψηλά βαμμένα και λένε λένε λένε ασταμάτητα χωρίς να καταλαβαίνω τη γλώσσα των ψαριών με σκουντάνε και τα μάτια τους γιγαντώνονται χείλη πελώρια μάτια τεράστια χρώμα του μπαρμπουνιού αφρόψαρα γατόψαρα χελιδονόψαρα πετρόψαρα και μια γοργόνα διασταυρώνονται στροβιλίζονται με παρακολουθούν μάτια παντού αηδιαστικά τα πτερύγια όλο και πιο γιγάντια μικρά μεγάλα όλα μεγάλα τελικά η δεξαμενή μικραίνει κρύβονται στα φύκια και ξαναεμφανίζονται για να περιστραφούν γύρω από τον εαυτό τους γύρω μου χρώματα χρώματα χρώματα γαλάζιο πορτοκαλί χτυπητό πράσινο κίτρινο του λεμονιού κομψά δίπλα σε ένα άχαρο φίδι που πνίγεται αργά που δεν έχει αλλάξει ακόμα δέρμα κι έχει μόνο μια ξανθιά λωρίδα περιεργάζονται χωρίς σταματημό και τα φιδίσια μου μάτια δεν αντέχουν άλλο αυτό το μεγαλείο του τίποτα που μιλάει χωρίς να λέει που δεν ακούει που κοιτάει ξεδιάντροπα όλο περιέργεια πού είναι η έξοδος ρωτάω και τα χείλια μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο και οι βλεφαρίδες υψώνονται και ρυτιδιάζουν πλησιάζουν ακόμα πιο πολύ με τα πτερύγια να αγγίξουν και γλιστράνε πάνω μου δεν βλέπω την έξοδο στραφταλιζέ μεγαλόψαρα με περιέργεια μα πού είναι η έξοδος ασφυκτικό γέμισμα από μπουρμπουλήθρες καθώς μιλάνε όλα μαζί όλο και πιο κοντά νερένια ηχώ αντανακλά στους τοίχους του ενυδρείου και γυρίζει στα μάτια μου τα χτυπάει και ξαναφεύγει υποθαλάσσιο σκουός με χτυπούν πτερύγια χωρίς να σταματούν και ακουμπώ σιγά σιγά στον πάτο στον βυθό με αστερίες και κοράλλια με καθηλώνουν με ακουμπάνε μου μιλούν με κοιτάνε αναρωτιούνται πού είναι η έξοδος φουσκώνω φουσκώνω φουσκώνω φουσκώνω γίνομαι μπάλα εκτοξεύομαι στον αεραγωγό ισιώνω κ φτύνομαι με δύναμη έξω μακριά πέρα από το νερό

Αναπνοή-Βαθιά.-Απόλυτη.-Αρχίζω.-Ξανά.-Αλλάζω.-Δέρμα.-Ουφ.

Μηδέν – Τελεία .