Η Θέμις

του Dr.Wormhole

Γειά σας! Ονομάζομαι Θεμιστοκλής Σκουληκότρυπας. Οι περισσότεροι θα με γνωρίζουν με το όνομα Dr. Wormhole. Είμαι 32 ετών, ψηλός, όμορφος, γεροδεμένος,  με θεληματικό πηγούνι και λεπτά συναισθήματα. Έχω σπουδάσει Φυσικές Επιστήμες στην Ελλάδα και έχω πραγματοποιήσει  μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο εξωτερικό πάνω στη σύγχρονη Φυσική και τα ζητήματα τις χωροχρονικής καμπυλότητας. Εδώ και κάμποσα χρόνια, επέστρεψα στα πάτρια εδάφη, γεμάτος όρεξη για προσφορά τόσο στο κοινωνικό σύνολο όσο και στην επιστήμη. Ως εκ τούτου, εργάζομαι ως ανασφάλιστος ντελιβεράς και κατά περιόδους, για να αυξήσω τον επιούσιο, πραγματοποιώ κατ’οίκον διανομές παράνομου πορνογραφικού υλικού σε ευυπόληπτους πολίτες.

Ζώντας επομένως από κοντά τη μεγάλη περιπέτεια που λέγεται Ελλάδα, ήταν φυσικό επακόλουθο να εκδηλώσω σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα τάσεις φυγής, κατατονικής μανιοκατάθλιψης, αγοραφοβίας, τάσεις ενοχικών συνδρόμων και σεξουαλικής αυνανοποίησης. Επειδή όμως είμαι άνθρωπος πρακτικός και κυρίως ρεαλιστής, φρόντισα να αντιμετωπίσω όσο πιο έγκαιρα μπορούσα όλα τα εν τη γενέση τους σύνδρομα συλλαμβάνοντας και κατασκευάζοντας τη μυστική μου χρονομηχανή. Το όνομα αυτής Θέμις.

Η Θέμις σχεδιάστηκε και δημιουργήθηκε αποκλειστικά από υλικά ντόπια. Το παρθενικό της ταξίδι πραγματοποιήθηκε ένα χρόνο περίπου πριν, τον Αύγουστο του 2010, με προορισμό τα δύσβατα  βουνά της αρχαίας Ιεριχούς και από τότε έχει κατακτήσει τον χρονικό ορίζοντα γεγονότων ολόκληρου του παρελθόντος και του μέλλοντος.

Η Θέμις είναι κατά κύριο λόγο προιόν μιας αυθαίρετης  εναντίωσης απέναντι στο δυνάστη χρόνο, στην καταπίεση και στον ψυχικό εγκλεισμό της νεοελληνικής πραγματικότητας, μα πρωτίστως αποτελεί μια ματαιόπονη προσπάθεια αθανασίας.

Τα υλικά της δεν είναι όπως θα έλεγε ένας ρομαντικός στοχαστής τα υλικά που φτιάχνονται τα όνειρα. Αντιθέτως. Είναι τα υλικά των πιο αρχέγονων και αυτομάτων σκέψεων. Την ταχύτητα αυτών των σκέψεων έκλεψα. Με τη ταχύτητα αυτών των σκέψεων ξεπέρασα το φράγμα του φωτός και ταξίδεψα συντροφιά της.

Η Θέμις με οδήγησε στα πέρατα του χρόνου και του σιαμαίου αδελφού του, του χώρου. Γνώρισα πολιτισμούς μακρινούς, ανθρώπους του μέλλοντος να μετακομίζουν σε ξένους γαλαξίες, να μεταμορφώνονται σε πληροφορία και καθαρή ενέργεια, να πολεμούν αδυσώπητα για όλο και περισσότερη νοημοσύνη και εν τέλει να αφανίζονται από ανώτερες συμπαντικές φυλές.

Ύστερα γύρισα πίσω. Είδα από κοντά όλα τα μεγάλα και καθοριστικά γεγονότα του παρελθόντος. Τις μάχες και τις προσωπικότητες. Την ανακάλυψη του τροχού. Το περπάτημα του πιθηκανθρώπου στο έδαφος. Το τέλος των δεινοσαύρων. Την γέννηση του φεγγαριού. Την αστρική σκόνη και τη μεγάλη έκρηξη.

Η Θέμις μου παρουσίασε τον κόσμο όλο, σαν μπίλια στα χέρια κάποιου αόρατου γίγαντα. Ενός Τιτάνα για παράδειγμα. Μέσα σε αυτή τη μπίλια, όλα τα γεγονότα, μεγάλα και μικρά, ιστορικά και καθημερινά, τα άστρα και οι γαλαξίες, οι πόνοι κι χαρές μας, τα παιδιά και οι παππούδες μας, οι θάνατοι και οι γεννήσεις μας, όλα, τα πάντα,  συμβαίνουν τώρα, την ίδια στιγμή. Μέσα σε μια ανεπαίσθητη ηλεκτρική εκκένωση.

Ο χρόνος όλος παρουσιάστηκε σαν ψέμα. Μια διάσταση που κρύβει καλά μέσα στον απέραντο χώρο της την ίδια της την ανυπαρξία. Μια δύστυχη ψυχή που χτίζει συνεχώς δικαιολογίες κοροιδεύοντας εμάς και τον ίδιο της τον εαυτό. Ένα κομπλεξικό όν που συνεχώς διογκώνεται για να πιστέψει πως ζει. Φουσκώνει και κομπορρημονεί. Γεννάει και σκοτώνει ενώ την επόμενη στιγμή, στην επόμενη ηλεκτρική εκκένωση, ούτε το ίδιο δεν θα υπάρχει. Όπως ακριβώς και η Ελλάδα..

Η Θέμις μπαίνει σε λίγες μέρες, αρχές φθινοπώρου, στο δεύτερο χρόνο της ζωής της και με τη βοήθεια της θα σας παρουσιάσω αποσπάσματα από  «Τα προσωπικά ημερολόγια του Θεμιστοκλή Σκουληκότρυπα». Καλό χειμώνα σε όλους. Πίτσα κανείς;