Ένας άνδρας μόνος

του El hombre solo 

Ο κύριος Κόκκινος ήθελε τον πόνο.

Επένδυε τις μέρες του, σε ανίατες αγάπες.

Η ημέρα πληρωμής ήταν η ήμερα του χωρισμού.

Μια μαριονέτα να ικετεύει την εκάστοτε αγάπη, για λίγες σπασμωδικές κινήσεις.

Ή να λύσει τις αρθρώσεις του.

Ο Κύριος Μωβ διψούσε για πόνο.

Γουλιά-γουλιά, λίτρα αλκοόλ .

Χαμογελούσε σε κάθε μία από τις πέντε πλύσεις στομάχου.

Ξέχασε την γεύση του νερού.

Φίδι, σέρνεται στο χώμα να γιάνει την πληγή από γαστροραγία.

Ο κύριος Άσπρος εθίστηκε στον πόνο.

Φούντωνε το χασίς μα προτιμούσε φρίμπες.

Τραύλιζε και μουτζούρωνε αιγυπτιακά ιδεογράμματα.

Αδύναμος σαν το «άγαλμα της πείνας».

Σκιάχτρο να περιμένει χρόνια ένα κοράκι να σταθεί στο μπράτσο του.

Ο κύριος Κυανός άργησε για πόνο.

Η μαμή του η Ανία, τον αποφυλάκισε στα τριάντα.

Το προξενιό έγινε με την Σπιρουλίνα.

Αποσύρετε τα σαββατόβραδα για να πενθεί τις Κυριακές.

Μηχανικό αλογάκι στο πάρκο με ένα παιδί στην πλάτη, χωρίς κέρμα.

Ο Κύριος Μαύρος κρατούσε τον πόνο.

Μαύρος πήγαινε σχολείο από τα χέρια του πατέρα του.

Πιο μαύρος επέστρεφε μετά από προκλήσεις.

Θαύμαζε τα σπασμένα δόντια περισσότερο από τα σκισμένα χείλη.

Πουλί που έκλεισε τα φτερά κι με φόρα τρύπησε το χώμα.

Ο Κύριος Κόκκινος είπε στον επικήδειο πως οι άνθρωποι,

χωρίζουν ή πεθαίνουν.

Την ώρα που ο Κύριος Μωβ μοίραζε ποτήρια Μεταξά

προσπερνώντας απαξιωτικά,

τον Κύριο Άσπρο.

Ο Κύριος Κυανός με την σύζυγο του, δέχονταν συλλυπητήρια

στεγνοί από δάκρυα.  

Του Κυρίου Μαύρου τα σημάδια δεν θα ξαναδώ, γιατί ορκίστηκε ο Κύριος Κόκκινος να μονιάσει. Ο κύριος Μωβ ξέρασε το τελευταίο του μεθύσι κι ο Κύριος Άσπρος πάχυνε.

Ο μαρμαράς πληρώθηκε όταν χάραξε και το τέταρτο «ε»

στο «Γεια σου Κυανέ μου αδερφέ».