Back to the future

el hombre solo

Αργά ή γρήγορα θα την πάθαινα. Την λένε ουρολοίμωξη.

Κατουρούσα αίμα κι η τουαλέτα βρωμούσε.

Ο γιατρός, σημείωσε στο χαρτί παραγγελίας…, «Υπέρηχος».

Στον υπέροχο μου είπαν…, «όταν βρεις χρόνο, να πας να κοιτάξεις το συκώτι σου».

Βρήκα χρόνο κι επισκέφτηκα με πολύ θάρρος ένα ιδιωτικό νοσοκομείο.

Ο χώρος της υποδοχής του οποίου, ήταν πιο ζεστός κι από ρεσεψιόν ξενοδοχείου.

Με έστειλαν με ένα χαμόγελο να ακολουθήσω την μπλε γραμμή στον διάδρομο.

Στο τέλος του διαδρόμου κάθισα στα νικελομένα παγκάκια και περίμενα μόνος το τίποτα.

Κοιμάσαι;

Έσκυψα στα γόνατα μου και κοίταξα στο βάθος. Ο φωτισμός ήταν από ταινία του Κούμπρικ. Η φωτογραφία σαν να έχει βγει από ακριβή μηχανή της Νίκον. Κι ήμουν μόνος.

Η πόρτα δίπλα μου άνοιξε και με κάλεσαν στο μηχάνημα.

Ξάπλωσα κι η γιατρός δίπλα, μου άπλωσε το τζελ στην κοιλιά με το χέρι της.

Στην μεγάλη οθόνη που βρισκόταν μπροστά της εμφανίστηκε το πρόσωπο ενός κυρίου με γραβάτα. Η γιατρός έστρεψε το σώμα μου με πλάτη σε αυτή κι υπάκουε του «τηλε-ιατρό» στις εντολές του. «Εκεί εκεί…, κράτα το εκεί κυρία Ανθή. Μπράβο, ακόμα πιο δεξία».

Η εξέταση τελείωσε και μου ζήτησαν να περιμένω στο χωλ.

- Εσείς γιατί είστε εδώ;

- Πολύποδας. Ήρθα να μου τον αφαιρέσουν με λέιζερ. Είχα ένα κενό από την δουλειά και πετάχτηκα πριν το γυμναστήριο, την σχολή χορού, το κλείσιμο των αγορών και το μαγείρεμα κι είπα να έρθω. Σε πέντε λεπτά είχα τελειώσει.

- Εσείς; Αν δεν σας προσβάλω που ρωτάω.

- Τα ψεύτικα δόντια μου. Θέλω να τους αλλάξω χρώμα. Φέτος θα φορεθούν χρώματα της γης και ήρθα να προλάβω να τα σκουρίνω. Βλέπετε; Φορώ ακόμα το ζαχαρί που «έπαιζε» το καλοκαίρι. Θυμάστε: Πιο ευλογημένα χρώματα. Να κάνετε κι εσείς τα δικά σας. Να τα ανοίξετε λίγο γιατί είναι πολύ κίτρινα.

Κοιμάσαι;

Η κεντρική οθόνη έγραψε… «Επισκέπτης νούμερο 11, στο δωμάτιο 23».

Το δωμάτιο 23 ήταν περίπου 50 τετραγωνικά μέτρα. Με ένα οβάλ τραπέζι και μια μεγάλη οθόνη. Εκεί με περίμενε μια ακόμα γιατρός. Που στεκόταν πάνω στις ψηλές της γόβες, φορούσε μετρίου μήκους μαύρη φούστα με κόκκινη μάλλινη μπλούζα και η άσπρη ρόμπα της ήταν άδετη.

- Αγαπητέ επισκέπτη. Μόλις αποχωρήσω από το δωμάτιο, θα εμφανιστεί την οθόνη ο γιατρός. Να θυμάσαι πως μπορείς να του μιλήσεις αλλά δεν μπορεί να σε δει.

- Μείνε μαζί μου. Φοβάμαι.

- Λυπάμαι. Με δεσμεύει το ιατρικό απόρρητο.

Η οθόνη άνοιξε, ο γιατρός ξεροέβυξε.

«Το συκώτι σου έχει μαζέψει πολύ λίπος. Αυτό συνέβη από την αλόγιστη κατανάλωση οινοπνεύματος. Το συκώτι δαπανά κάποιο χρόνο για να καθαρίσει κάποιες ουσίες που βρίσκονται στο αίμα σου. Όταν εσύ προσθέτεις κι αυξάνεις την ποσότητα, τότε συμβαίνουν τα εξής. Το συκώτι κουράζετε. Το αλκοόλ που μένει ας πούμε ακαθάριστο, καίει τα κύτταρα του συκωτιού. Κι αυτό στη συνέχεια γίνετε λίπος. Το συκώτι σου μοιάζει σαν συκώτι σαραντάχρονου. Κι εσύ, μμμ… ,είσαι δεν είσαι 25 ετών».

- Και τι πρέπει να κάνω γιατρέ;

« Να κόψεις το αλκοόλ στη σταγόνα, και να φτιάξεις την διατροφή σου. Δεν φτάνει να μην πίνεις καθόλου. Πρέπει και να τρως τροφές που θα αναδομήσουν το συκώτι σου».

Κοιμήσου τώρα…