η αντίθεση του υποσυνείδητου...νοσταλγεί στο έρεβος...

του  εικών

..Οι δείκτες του ρολογιού..
..Οδηγούσαν στο μονοπάτι..

..Στο μονοπάτι..
..Όπου κατέληγε στον Απόηχο..
....Της Μοιρολατρείας..
..Που ανάγκαζε τις χάρτινες Πριγκίπισσες..
..Να πετρώνουν....περιμένοντας..

..Και την απουσία της ζωγραφισμένης τους κοινωνίας..
..Κλασικής απόχρωσης..
..Κυανό......
..του εξευτελισμού..

..Μέρες έχω να δω το Σκοτάδι..
..Να παγιδεύεται..
..στο Φώς....

..Τελικά το χάσμα τους μεγαλώνει..
..Και έτσι η αύρα των δύο..
..Έγινε Μάνα......Χωρίς να κοιμηθεί με κανέναν..
..Σκαλίζοντας την ανατομία της Αντίθεσης..
..Γεννώντας τις Σκιές των Ονείρων..

..Οταν περιμένεις κάτι που δεν ξέρεις..
..Από που μετριέται...και από που μετριέται αντίστροφα..
..Το Έρεβος..
..Δεν θα μπορούσε..
..Παρα μόνο να βάλει τους Ανθρώπους..
..Να ακολουθήσουν..
..Τους παγωμένους πλέον δείκτες..

..Η επιθυμία του..
..Ήταν να παραμείνει αναίσθητος..
..Ενώ τον αγκάλιαζαν..
..Για να του ρουφήξουν..τη Θλίψη..

..Η επιφώτιση δεν είναι Μεταφορά..
..η Συνείδηση..μόνο..
..Είναι Ευαίσθητη στο Φώς..
..Την άκουγε..
..Να μαραζώνει..

..Και από τότε είναι ακόμα εκεί..