Ads Top

Ready to drink

του El hombre solo

-Αν θυμηθείς, φέρε τον δίσκο των Migala.
- Θα τον φέρω. Θα χρειαστούμε τίποτε άλλο;
- Όχι.
Άπαντες οι καλεσμένοι, ήταν ακριβείς στην ώρα έναρξης του σεμιναρίου. Ο Καταλανός σεφ, αφού μίλησε λίγο για την καριέρα του και την εμπειρία του στην κουζίνα, πήρε βαθιά ανάσα και προετοίμασε το κοινό για την προβολή ενός ολιγόλεπτου βίντεο που αφορούσε την εξέλιξη της μοριακής γαστρονομίας.
Κατά την διάρκεια που στην οθόνη περνούσαν εικόνες με σεφ να κρατούν σύριγγες αντί για κουτάλες και από παντού να κυματίζουν ατμοί αλλά όχι σαν τους συνηθισμένους που βγαίνουν από βρασμό αλλά σαν από ναργιλέ ή από εφέ συναυλίας, ο πολύδιαφημισμένος σεφ…, έλυνε τον κόμπο της γραβάτας του κι έδενε την μπλούζα με την χρυσή ραφή.
- Όπως θα είδατε και στο βίντεο, η μοριακή γαστρονομία έχει κάνει τεράστια άλματα προόδου. Βλέπω στις πρώτες θέσεις να κάθονται κάποιοι συνάδελφοί μου, συμπατριώτες σας, που πέρασαν από το εστιατόριο μου, εκπαιδεύτηκαν κι όταν επέστρεψαν στην Αθήνα, εφάρμοσαν στις κουζίνες τους τις τεχνικές της μοριακής γαστρονομίας.
Χειροκροτήσαμε και συνέχισε…
-Σήμερα θα σας παρουσιάσω το τελευταίο μου δημιούργημα που λέγετε «μαγείρεμα στο βυθό». Η τροφή που έχω μαζί μου, θα μαγειρευτεί και θα σερβιριστεί σε αυτό το κωνικού σχήματος ποτήρι. Οι παράλληλες οριζόντιες γραμμές που βλέπετε χαραγμένες στο γυαλί να μοιάζουν με μεζούρα θερμομέτρου είναι… αυτό ακριβώς που βλέπετε και τίποτε άλλο.
Οι θεατές απόρησαν.
-Στον πάτο του ποτηριού θα βάλω προσεκτικά το σώμα του μικροσκοπικού οστρακόδερμου. Έχω από νωρίς αφαιρέσει το κέλυφός του, αλλά όπως βλέπετε είναι ακόμα ζωντανό. Προσέξτε τώρα…, που θα σερβίρω τον πρώτο ζωμό…, τον ζωμό που θα μαγειρευτεί το οστρακόδερμο. Θα προσέξω να μην ξεπεράσω την γραμμή των 45 βαθμών κελσίου. Το μόνο υγρό που μπορώ να σας αποκαλύψω είναι το θαλασσινό νερό. Αμέσως θα σερβίρω το επόμενο και συνάμα ελαφρύτερο υγρό με τον ίδιο τρόπο. Προσέχω να μην ξεπεράσω την γραμμή των 40βαθμών κελσίου. Το δεύτερο υγρό είναι αυτό που θα δώσει την οξύτητα. Το τρίτο την γεύση στην οποία θα καταλήξει και το πρώτο απλά ένα αλκοολούχο διάλυμα για την προετοιμασία της στοματικής κοιλότητας. Όπως καταλάβατε το κάθε υγρό είναι βαρύτερο από το άλλο κι έτσι δεν αναμειγνύονται μέσα στο ποτήρι. Το σημαντικό όμως…, κι εδώ σας θέλω όλους συγκεντρωμένους…, είναι πως όπως θα πάρετε το ποτήρι και θα στρέψετε το χείλος του στο στόμα σας, να πίνετε σιγά-σιγά το πρώτο υγρό πριν φτάσετε στο δεύτερο και μετά στο τρίτο και τέλος στο τέταρτο που θα βρείτε το
ψημένο οστρακόδερμο. Αν δεν το κάνετε τότε θα καείτε. Το πρώτο υγρό κι ελαφρύτερο από όλα έχει θερμανθεί στους 30 βαθμούς κελσίου. Όσο θα βρέχει την γλώσσα σας θα την προετοιμάζει για το επόμενο που είναι στους 35 κι αυτό με την σειρά του για το επόμενο που είναι στους 40, μέχρι το τελευταίο που είναι στους 45. Ποίος εθελοντής θα δοκιμάσει πρώτος;
Ο γνωστός τηλεοπτικός σεφ με τα πολλά τατουάζ πετάχτηκε από την καρέκλα του κι έπιασε το ποτήρι…
- Όχι…, όχι αυτό. Φώναξε αγχωμένος ο Καταλανός Σεφ.
- Γιατί;
- Έχουν περάσει πέντε λεπτά από την στιγμή που στο οστρακόδερμο έβαλα το διάλυμα με το θαλασσινό νερό.
- Και;
- Μετά τα πέντε λεπτά, το σώμα του παράγει τοξίνες. Είναι η φυσική του άμυνα όταν κατασπαράζετε στους ωκεανούς από χταπόδια κι άλλα αρπακτικά. Θα σου ετοιμάσω άλλο…!
- Ευχαριστώ…, νιώθω πως μου έσωσες την ζωή.
Οι θεατές γέλασαν.
- Μην γελάτε…! Όντως το έκανα. Το στομάχι του σε μια ώρα θα ήταν τρύπιο και θα πέθαινε από εσωτερική αιμορραγία. Είναι ελάχιστα τα θαλάσσια είδη που μπορούν να φάνε αυτό το οστρακόδερμο. Κι η ιδιότητα του δικού μου διαλύματος- μαγειρέματος είναι να το μαγειρέψει, άρα σκοτώσει χωρίς να του επιτρέψει να βγάλει την θανατηφόρα τοξίνη για πέντε λεπτά.
Το δεύτερο ποτήρι ήταν έτοιμο. Ο δοκιμαστής είπε την εξυπνάδα του…
… «Πίνω με δική μου ευθύνη. Αν δεν τα καταφέρω και με φάει αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι, να γράψετε στο μνήμα μου πως πέθανα στο καθήκον»…,



και το κατέβασε μονορούφι, ο φοβητσιάρης…
… «Ααα! Κάηκα… κάηκα ο μαλάκας…!!! Σεφ!!!Αυτό δεν είναι στους 45 βαθμούς όπως έλεγες είναι παραπάνω… Με έκαψες… που να σε πάρει… κάηκα … η γλώσσα μου…»

Η μουσική των Migala ακουγόταν από τα ηχεία κι ένας-ένας οι καλεσμένοι περνούσαν από τον σεφ, έπαιρναν το ποτήρι και δοκίμαζαν. Δεν κάηκε κανείς. Δεν πέθανε κανείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.