ΑΜΕΡΙΚΗ
Μια ακτίνα φωτός στέκεται ενώπιον του δικαστηρίου, αντιμετωπίζοντας την κατηγορία του βιασμού. Χλωμή, ταλαιπωρημένη απ' τη διαδικασία του αυτόφωρου, με κλονισμένη ματιά και πίστη σαν ήρωα του Ντοστογιέφσκι, αμφιβάλλει πλέον για το ίδιο της το ποιόν.
Δίπλα της στέκεται περήφανη η Υγρασία που της πέρασε χειροπέδες την ώρα που τρύπωνε απ' τις γρίλιες. Απέναντι η μηνούσα, υπό τις υποδείξεις της Υγρασίας, Ποίηση ταραγμένη κραυγάζει, αφού, κατά την κατάθεση της Υγρασίας, την ώρα της σύλληψης την είχε διαπεράσει ως το κόκαλο.
Ο Μέσος Όρος, ο πρόεδρος του δικαστηρίου, εμφανώς ταραγμένος από το πολιτισμικό αυτό έγκλημα, κατά την έναρξη της συνεδρίασης, είπε με τόνο πικραμένου ανθρώπου ταγμένου στην υπηρεσία της προστασίας του κοινού συμφέροντος: "Αφήστε την ποίηση ήσυχη, ασχολείται με το σώμα της."
Η εισαγγελέας, η Κανονικότητα, απέλυσε δριμύτατη κατηγορία υπερασπίζοντας τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και τονίζοντας τον κίνδυνο τέτοιων αποκλίσεων, ως απόρροια της απώλειας ενέργειας.
Μάρτυς υπεράσπισης η ... Σιωπή...
Με συνοπτικές διαδικασίες το δικαστήριο απεφάνθη τη σισύφεια ποινή: Επιστροφή της ακτίνας φωτός στην ηλεκτρική καρέκλα προς επιτέλεση της παραγωγικής της εργασίας.
Όσο για την ποίηση, προς αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον, αποφασίστηκαν περιοριστικά μέτρα, για κάθε έναν που θέλει να την πλησιάσει. Φύλακας αυτής ορίστηκε η αδιάβλητη και πανταχού παρούσα υγρασία.
Το μόνο που είπε η ακτίνα φωτός προς υπεράσπισή της ήταν: "Πότε έγινε το ψωμί αμαρτία και έπεσε ο ουρανός μολύβι;
"
Δεν υπάρχουν σχόλια: