To καρούμπαλο του Νεύτωνα

 του Dr. Wormhole

Το θέμα του μήνα το διάλεξε η διαολεμένη κωμικογράφος ρομαντικός Dark Chocolate. Είναι το καρούμπαλο. Ομολογουμένως είχα πολλές ιστορίες να εξιστορήσω πάνω στο καρούμπαλο. Αλλά δεν θα πώ καμία. Θα τις κρατήσω όλες για τον εαυτό μου. Το ξέρω, το ξέρω...θα πέσετε όλοι πάνω μου να με φάτε. Θα με πιέσετε, θα με πιέσετε μέχρι να υποκύψω και να σας τις πώ. Αλλά εγώ όχι. Βράχος. Θα κλείσω ερμητικά το open office μου και θα το ξανανοίξω για να πω μονάχα αυτά που θέλω, και μόνο αυτά.

Έτσι ούτε την ιστορία με το γελοίο καρούμπαλο του Νεύτωνα μετά τη πτώση του μήλου δεν θα ακούσετε, ούτε κάποια πικάντικη ιστορία του μέλλοντος, τότε που τα καρούμπαλα σας πληροφορώ, θα ανήκουν στη κατηγορία των πιο θανατηφόρων ασθενειών.

Αντ' αυτών λοιπόν, θα πειραματιστώ πάνω στη λογοτεχνία, μιας και την έχω άχτι, μετατρέποντας τον εαυτό μου σε δημιουργό και κριτικό, σχεδόν ταυτόχρονα ( με μερικές σειρές διαφορά) με επίκεντρο τί άλλο, το καρούμπαλο. Έτσι για να γουστάρω.

Πάμε λοιπόν...απόπειρα πρώτη

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΌΣ

“Καρούμπαλο, Καρούμπαλο

μας έπρηξες το ούμπαλο

Ο ΚΡΙΤΙΚΟΣ

Πρόκειται για ποίημα λιτό και δίστιχο. Όχι όμως δύστυχο. Η διττή επανάληψη του πρώτου στίχου δραματοποιεί το θέμα του έργου ενώ η χρήση κεφαλαίου Κάππα και τις δυό φορές δηλώνει τη σύγχυση του πάθους. Ο δεύτερος στίχος ξεκινά με το εθνικό “εμείς” του Σεφέρη. Ο παρελθοντικός χρόνος αόριστος, είναι επιτηδευμένα άκαιρος καθώς δηλώνει της τέχνης το ψευδές ως λάθος εννοούμενος χρόνος. Η ομοιοκατάληκτη κατάληξη ούμπαλο δίνει έναν χιουμοριστικό, πέρα απο τις αντιξοότητες, ύφος και συνάμα σεξιστικό.

Απόπειρα δεύτερη και τελειωτική....

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

“καρούμπαλο εγίνηκα

στο κούτελό σου απάνου

μα σύ κακιά με τύλιξες

με χαζαπλάστ στο πιάνου”

Ο ΚΡΙΤΙΚΟΣ

Ένα τετράστιχο ποίημα επηρεασμένο απο τη λαική παράδοση, με γλώσσα απλή και λαική. Ομοιάζει με κρητική μαντινάδα αλλά ο δραματικός τόνος το τοποθετεί στα σύνορα της Βλαχομπογδανίας, εκεί που η παράδοση αντηχεί μέχρι τις μέρες μας. Ο χρόνος είναι παρελθοντικός. Το πρόσωπο-θύμα μεταμορφώνεται σε καρούμπαλο για να τοποθετηθεί ερωτικώς στο κούτελο της αγαπημένης. Αυτή όμως δυστυχώς, και εδώ είναι όλο το δράμα, αρνείται την άπλετη αγάπη και θυσία του πρώην νέου και νυν καρουμπάλου επιδόξου εραστή και τοποθετεί το ιατριφαρμακευτικό σκεύος χαζαπλάστ για να τον κρύψει. Κοινώς να τον χυλοπιτιάσει. Το διφορούμενο λεκτικό σύνολο “στο πιάνου” μπορεί να σημαίνει το γνωστό σε όλους μας πιάνο, αλλά μπορεί και να σημαίνει την λαική έκφραση χουφτώματος που υποννοείται σε όλο το έργο.

Η ομοιοκαταληξία πάντως είναι δουλεμένη αριστοτεχνικά!!!