η εξαφάνιση του φεγγαριού

the_ Stranger

- Μαμά, γιατί δεν έχει φεγγάρι απόψε;

- Τι εννοείς; Έχει συννεφιά και δε φαίνεται;

- Όχι, δεν είναι πουθενά, δε βγήκε απόψε.

- Δε γίνεται αυτό, παιδί μου, κάπου θα είναι και δεν το είδες.

- Αλήθεια σου λέω, πάμε στη σκεπή να δεις και μόνη σου.

"Τι περίεργο που είναι ώρες-ώρες αυτό το παιδί. Από τον πατέρα του πρέπει να το πήρε αυτό", σκέφτηκε. Άκου "δε βγήκε το φεγγάρι". Είπε όμως να του κάνει το χατίρι και ανέβηκε μαζί του στη σκεπή. Κοίταξε τον νυχτερινό ουρανό. Ήταν πεντακάθαρος, ούτε ένα μικρό σύννεφο. Όλα τα αστέρια ήταν στη θέση τους, όπως κάθε βράδυ. Το φεγγάρι όμως πουθενά. Λες και ένα αόρατο χέρι είχε πάρει μια γομολάστιχα και το είχε σβήσει.

- Είδες που σου τα 'λεγα; Πού είναι το φεγγάρι;

Ξεροκατάπιε και σκέφτηκε λίγο. Τι απαντάς σε ένα παιδί όταν δεν έχεις την παραμικρή ιδέα για την απάντηση; Και πώς διατηρείς την ψυχραιμία σου όταν είσαι πολύ πιο μπερδεμένη από αυτό;

- Δεν ξέρω. Άσε με τώρα, έχω δουλειά να κάνω.

Φυσικά, δεν ήταν οι μόνοι που παρατήρησαν την απουσία του φεγγαριού. Το πρόσεξαν κάποια ζευγαράκια που το αναζήτησαν και δεν το βρήκαν. Το πρόσεξαν μερικές νοικοκυρές που βγήκαν να απλώσουν και δεν το είδαν. Και βέβαια το πρόσεξαν στο Αστεροσκοπείο.

Εκεί επικράτησε πραγματικός πανικός. Άνθρωποι έτρεχαν αλλόφρονες δεξιά κι αριστερά, στα τηλεσκόπια, στα τηλέφωνα, στα γραφεία, στους διαδρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να καταλάβει τι είχε γίνει. Το φεγγάρι δε φαινόταν καν στο τηλεσκόπιο, λες και είχε τσουλήσει από μόνο του ξαφνικά στην άλλη άκρη του γαλαξία.

Το θέμα πήρε έκταση την επόμενη μέρα, όταν τα τηλεοπτικά δελτία μετέφεραν την είδηση, κι έτσι όλοι έμαθαν για την ανεξήγητη εμφάνιση του φεγγαριού του. Στα παράθυρα των δελτίων, διακεκριμένοι αστρονόμοι διαφωνούσαν για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει κάτι τέτοιο στον πλανήτη, με κάποιους να σπέρνουν τον πανικό, τονίζοντας ότι θα μπορούσε να είναι η αρχή του τέλους για τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Εκείνο το βράδυ, όλοι κοίταξαν στον ουρανό περιμένοντας να δουν ξανά το φεγγάρι εκεί που το είχαν αφήσει. Όμως αυτό δεν ήταν εκεί. Δεν ήταν πουθενά.

Τις επόμενες μέρες ακούστηκαν αμέτρητες επιστημονικές και ψευδοεπιστημονικές απόψεις για το τι συνέβαινε. "Εξωγήινοι απήγαγαν το φεγγάρι", ανακοίνωνε στο πρωτοσέλιδό της μία μεγάλη εφημερίδα, ενώ ένας δημοσιογράφος υποστήριζε ότι επρόκειτο για ένα άκρως απόρρητο πείραμα μίας μυστικής υπηρεσίας που πήγε στραβά και έβγαλε το φεγγάρι από την τροχιά του. Άλλοι πάλι μιλούσαν για έναν νέο «ψυχρό πόλεμο», θύμα του οποίου έπεσε το φεγγάρι, ενώ πολλοί κατηγορούσαν τους επιστήμονες ότι «ξέρουν, αλλά δε μιλάνε».

Με την Επιστήμη να τα έχει τελείως χαμένα, πολλοί ήταν αυτοί που στράφηκαν στη μεταφυσική. Εκπρόσωποι της κάθε θρησκείας βρήκαν εδάφια των ιερών τους βιβλίων που ανέφεραν σαν προφητεία για το τέλος του κόσμου την εξαφάνιση του φεγγαριού από τον ουρανό, με αποτέλεσμα εκατομμύρια πιστοί να συρρέουν σε εκκλησίες, τζαμιά και συναγωγές, ελπίζοντας να εξασφαλίσουν μία καλή θέση στον Παράδεισο. «Ο Θεός πήρε το φεγγάρι για να μας τιμωρήσει, είναι απλώς ένα σημάδι, το επόμενο βήμα θα είναι να μας πάρει και τον ήλιο, και τότε θα εξαλειφθεί το είδος μας, μόνο όσοι εξ ημών πιστεύουν σε Αυτόν θα σωθούν», ήταν πάνω-κάτω η ρητορική των εκπροσώπων της κάθε θρησκείας.

Κάθε άνθρωπος και μία διαφορετική θεωρία. Τα οικολογικά κινήματα υποστήριζαν ότι για την εξαφάνιση του φεγγαριού ευθυνόταν η υπερθέρμανση του πλανήτη. Διάφορες ανθρωπιστικές οργανώσεις την εξελάμβαναν συμβολικά, σαν σημάδι των καιρών. Οι λαοί κατηγορούσαν ο ένας τον άλλο. Υπήρχαν, από την άλλη, κι αυτοί που δεν τους ενδιέφερε καθόλου το όλο θέμα. «Χθες υπήρχε το φεγγάρι, σήμερα δεν υπάρχει, ε, χεστήκαμε, έτσι κι αλλιώς άχρηστο ήταν», έλεγαν. «Άλλωστε, άμα δεν το έλεγαν στις ειδήσεις, κανείς δε θα το είχε χαμπάρι».

Πέρασαν μέρες, εβδομάδες, μήνες. Το φεγγάρι εξακολουθούσε να αγνοείται. Λίγοι ασχολούνταν πια, έτσι κι αλλιώς. Η ζωη συνεχιζόταν κανονικά, και οι περισσότεροι είχαν πιο σημαντικά προβλήματα από το αν θα έβγαινε το βράδυ το φεγγάρι ή όχι. Οι εκκλησίες άδειασαν ξανά και η υπόθεση ξεχάστηκε. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι που επέμεναν σε αυτό το θέμα. Κάποιοι που το είχαν βάλει σκοπό της ζωής τους να λύσουν το μυστήριο.Ή κάποιοι άλλοι που πίστευαν ότι το είχαν λύσει, και περίμεναν από μέρα σε μέρα να στείλουν ένα μήνυμα η εξωγήινοι, ζητώντας λύτρα για να μας παραδώσουν το φεγγάρι.

Και ήταν και κάποιοι που ανησυχούσαν μήπως ξαφνικά εξαφανιζόταν κάποιος άλλος πλανήτης και τι θα συνέβαινε σε αυτήν την περίπτωση, θα επηρεαζόταν η τροχιά του πλανήτη; Θα άλλαζε το κλίμα, η περιστροφή, η κλίση του άξονά του; Τι θα γινόταν τότε;

Οι περισσότεροι όμως ήταν απορροφημένοι στα καθημερινά τους προβλήματα. Κοιτούσαν μπροστά τους ή κάτω – ποτέ προς τα πάνω. Κι έτσι κανείς δεν πρόσεξε ότι κάθε βράδυ όχι μόνο δεν εμφανιζόταν το φεγγάρι, αλλά εξαφανίζονταν και μερικά αστέρια. Γι’αυτό και κανείς δεν περίμενε ότι μια μέρα θα εξαφανιζόταν έτσι αναπάντεχα και ο ήλιος, παγώνοντας τον πλανήτη και εξολοθρεύοντας το ανθρώπινο είδος.

Την ίδια στιγμή, σε μία μακρινή γωνιά του σύμπαντος, εμφανιζόταν από το πουθενά ένας ήλιος στο κέντρο μίας συστάδας από άλλους πλανήτες και έφτιαχνε ένα νέο ηλιακό σύστημα. Και κάπου εκεί γύρω ήταν και ένα φεγγάρι, που έκανε βόλτες γύρω από έναν άλλο, μεγαλύτερο πλανήτη...