Ο νίκος πάκος παρομοιάζει: το τασάκι

Τασάκι μοιάζει το Εγώ που στάχτη πια το θάβει
κι η Κοινωνία, δεσποινίς, τσιγάρο ξανανάβει
τα Πρέπει ξεπορτίζουνε, μαγκάκια και φουμάρουν
τασάκι τη γυαλάδα σου χαλάνε και γουστάρουν,
ανθρώποι τώρα το κλωτσούν, πιο κάτω πια δε φτάνει
"τασάκι", λεν', "είναι αυτό; μα σα γκιογκιό μου κάνει!".

Αμάν καλέ μου άνθρωπε, στου βίου την αντάρα
ψυχής δοχείο έλαβες, μα το 'χεις για τσιγάρα
τσιγάρα κι αποτσίγαρα μαζί τ' απωθημένα
μανιάζουν και τσαντίζονται στ' ασύνειδο χωμένα,
μα πλέον ανεπίτρεπτο το κάπνισμα, που λύση;
δωρίστε τ' αποτσίγαρα στους φταίχτες... παρά φύσει.