η Ζωντανή Φωτιά

του Θ.Π.

Στο τασάκι μου αδειάζω δυο μπουκάλια
πως να σβήσω τις φωτιές που μ' άναψες
κι η καρδιά μου κάνει βόλτες κι όλο ψάχνει δυο στραγάλια
μα σαν έρθουμε κοντά τα δυο τσιγάρα σ' αγαπώ δήθεν μου λες

μά τα ψέματα και μά την μιαν αλήθεια
οι θεοί της ευτυχίας με ξέχασαν
σε μια νήσο μ' ανανάδες με μπανάνες και ρεβύθια
με κομμένα τα δυο χέρια και σιγά τα δυο μου μάτια σώπασαν

και σαν ξύπνησα απ' το όνειρο ιδρωμένος
το τασάκι μου είναι δίπλα κι ηρεμώ
σε κοιτάζω από ψηλά με δέος μαγεμένος
οι καπνοί μου μπαρουτιάζουν οι φωτιές μόνες ανάβουν και το πτώμα μου στο πόμολο κρεμώ