Η Φωτοδιαλογική Ιστορία

ιστορία του Τραχανά


Δ: Το’νιωσες αυτό;
Β: Ποιο;
Δ: Ένα ελαφρύ τράνταγμα...
Β: Δεν ένιωσα τίποτα, κάτσε και κοιμήσου!
Δ: Κι όμως να...
Β: Τι να;
Δ: Να φοβάμαι... Νάτο πάλι το τράνταγμα!
Β: Ο αέρας θα’ ναι, πέσε κοιμήσου.
Δ: Μήπως να ανάβαμε κανένα φως, να ρίχναμε καμιά ματιά;
Β: Κάτσε στ’ αυγά σου τώρα κι άσε το φως.
Δ: Καλά...


Δ: Νάτο! Νάτο πάλι!! Ακούστηκε κι ένα σούρσιμο!!
Β: Θα μ’ αφήσεις να κοιμηθώ καμιά φορά;
Δ: Μα είμαι βέβαιος! Κάτι υπάρχει εκεί έξω!!
Β: Ο αέρας, κάτι δέντρα και το μυαλό σου που σου ‘πεσε κάπου! Αυτά έχει εκεί έξω!
Δ: Μη μιλάς έτσι, δε θ’ άρεζε στη μαμά...
Β: Ούτε το ότι είσαι ξύπνιος θα της άρεζε!
Δ: Μα κάτι υπάρχει εκεί έξω!! Να σηκωθώ να ανάψω φως;
Β: Φαντάσου... Αν κυκλοφορεί ο μπαμπούλας εκεί έξω και δει φως...
Δ: Και δει φως τι;
Β: Τίποτα...
Δ: Έλα πες, πες!!
Β: Να μπορεί... Δεν ξέρω...
Δ: Πες μου! Πες μου!!
Β: Να μπορεί να θέλει να μπει μέσα για κανένα καφέ...
Δ: Πλάκα κάνεις;! Και τότε τι θα πρέπει να κάνουμε;
Β: Θα πρέπει να του τον σερβίρουμε φαντάζομαι...
Δ: Μα δεν ξέρουμε να κάνουμε καφέ!!
Β: Τότε... Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι απρόβλεπτα...
Δ: Αααα!! Μη μου λες τέτοια!! Φοβάμαι και στο σκοτάδι...
Β: Αν κλείσεις τα μάτια σου δε θα το βλέπεις πια και θα μπορείς να κοιμηθείς.
Δ: Λες; Κι αν έρθει τίποτα ενώ κοιμάμαι;
Β: Όπως καμιά... αράχνη;
Δ: Άι μη!! Με τρομάζουν οι αράχνες!!
Β: Και καλά κάνουν... Τρώνε μικρά κι ενοχλητικά παιδάκια σαν εσένα! Τώρα θα κοιμηθούμε καμιά ώρα;
Δ: Εντάξει... θα είσαι όμως δίπλα μου, έτσι;
Β: Δε νομίζω ότι μπορώ να πάω και μακριά...
Δ: Ωραία! Έτσι μπορούν να φάνε πρώτα εσένα και εγώ να προλάβω να γλιτώσω!!
Β: Πρόσεχε, υπάρχουν κάποιοι που εκτιμούνε περισσότερο το fast food... Μπορεί να σε κυνηγήσουν πρώτα μόνο και μόνο για αυτό...
Δ: Τι είναι το fast food;
Β: Αυτά που δε σ’ αφήνει να τρως η μαμά έξω. Τώρα θα μ’ αφήσεις στην ησυχία μου πια;
Δ: Καλά...


Δ: Πάλι αυτό το τράνταγμα!! Ανάβω φως τέρμα!!
Β: Όχι μην το κάνεις!!


(ΦΩΝΗ)


Π: Μαμά, μαμά πυγολαμπίδες!!!!


Β: Πέτα βλάκα τώρα, αλλιώς μας έκοψαν τον κώλο!!