Άγχος Και Καρούμπαλο Μαζί

“Απόψε αποφάσισα για πρώτη φορά στη ζωή μου να γράψω ημερολόγιο. Όχι μάλλον η δεύτερη. Η πρώτη ήταν όταν ήμουν σε μικρή ηλικία. Στα δεκαέξι μου. Πω χτες ήταν δύσκολο βράδυ. Ήθελα τόσο πολύ να καπνίσω! Απίστευτη εξάρτηση! Πάλι δεν κάπνισα όμως κρατήθηκα. Είπα δυο χρόνια υπομονή και μετά ξανά. Εκτός αν βρω γκόμενα που δεν καπνίζει και είμαι μαζί της για πάνω απο δύο οπότε μάλλον θα κρατηθώ παραπάνω! Αν βρω πάλι γκόμενα που καπνίζει ε... στα δυο χρόνια θα το ξαναρχίσω!!! Να απολαύσω και γω το τσιγάρο μετά το σεξ. Μέχρι τότε όμως έχω άλλα προβλήματα να λύσω. Πρώτον, δε βρίσκω τετράδιο για να γράψω ημερολόγιο. Είμαι παραδοσιακός τύπος εγώ. Δε μου αρέσει να γράφω λογοτεχνία στον υπολογιστή! Το βρίσκω τελείως κρύο μην πω παγωμένο. Τι να κάνω! Τι να κάνω! Α ρε μάνα πάλι σκατά τάκανες εδω μέσα στο διάολο γαμώτι μου! Το στανιό μου μέσα!”

Τι θέλεις πάλι ρε γιαγια; (ακούγεται ένα γκτουπ!)

“ομπο το κεφάλι μου. Ποιος την έβαλε αυτή τη μαλακία εδώ μέσα; ποιος άλλος; η μαμά. Τι το συζητάω! Αγχώνομαι δεν αντέχω άλλο. Σκάσε και συ!”

• Ρε γιαγιά έρχομαι!

“Τι θέλει πάλι ...”

ούτε να κοιμηθεί δε μπορούσε ο μικρός μας ήρωας. Η ώρα εκείνη ήταν 01:00 το πρωί (όχι το μεσημέρι). Και έκανε και ένα καρούμπαλο από το χτύπημα. Άλλο να στο λέω και άλλο να το βλέπεις. Οι τριαντάρηδες περνούν δύσκολες ώρες. Η αϋπνία τους χτύπησε την πόρτα... Καληνύχτα σας!

Αποσπάσματα από το δημιούργημα του Θ. Π. “ Οι φαντασιώσεις”