Στόματα

της Λογοτεχνικής Πιπίτσας

The lunatic is on the grass

Μέσα από τη φωτογραφία τα στόματά τους πελώρια ανοιγοκλείνουν και βγάζουν κεραυνούς βρισιές χωρίς να μιλάνε, οχετοί γεμάτοι σκατά

The lunatic is on the grass

Δεν τολμώ να γυρίσω να κοιτάξω προς το μέρος τους. Ρίχνω το βλέμμα μου στο φόντο το πράσινο από πίσω τους, για να τους αποφύγω, αλλά χωρίς να μπορώ να το κρατήσω για πολύ

Remembering games and daisy chains and laughs

Οι τοίχοι ξεφλουδίζουν, και τα έπιπλα έχουν ροή. Κουνιούνται σαν καράβια και με ζαλίζουν

Got to keep the loonies on the path

Στο ταβάνι το πράσινο της τσόχας σκουραίνει μέρα με τη μέρα. Περιμένω πότε θα γίνει μαύρο, να με ρουφήξει προς το μέρος του και να με καταπιεί

The lunatic is in the hall

Το χωλ στενεύει, μόλις που μπορώ να περάσω χωρίς να γδέρνονται τα χέρια μου

The lunatics are in my hall

Γάντζους, αυτό το σπίτι δεν έχει γάντζους πουθενά, δεν κρέμεται ούτε ένας, ούτε ένας δεν είναι κολλημένος κάπου

The paper holds their folded papers to the floor

Τα στόματα ζητάνε, κυλάνε από τις φωτογραφίες στο πάτωμα, σε κάθε μου πατημασιά θέλω να τα συντρίψω αλλά γλυστράνε και με κοροϊδεύουν

And every day the paper boy brings more

Θηλιές, αυτό το σπίτι δεν έχει θηλιές που να χωράνε το λαιμό μου

And if the dam breaks open many years too soon

Δεν μπαίνει φως από πουθενά, αλλά εγώ ξεχωρίζω τα σκούρα που θα με καταβροχθίσουν

And if there is no room upon the hill

Χώρο, αυτό το σπίτι δεν έχει χώρο

And if your head explodes with dark forebodings too

Δεν βρίσκω πουθενά σκοινί να δεθώ. Αν έβρισκα, θα έδενα όλο μου το σώμα να γίνω μια μούμια που ασφυκτιά και στο τέλος σωριάζεται νεκρή σε πάτωμα με στόματα

I’ll see you on the dark side of the moon

Οι διακόπτες δεν λειτουργούν

The lunatic is in my head

Πρίζες, αυτό το σπίτι δεν έχει πρίζες, μήπως όμως δεν έχει ούτε ρεύμα....

The lunatic is in my head

Δεν ξέρω που είναι η μπανιέρα και αν έχει στόματα εκεί. Αν ψηλαφούσα τοίχους, πατώματα, πλακάκια και έφτανα κάποτε εκεί, τότε το νερό θα έφτανε κ εκείνο πάνω από την κορυφή μου και θα με έπνιγε

You raise the blade, you make the change

Γελούν, γελούν, χωρίς να σταματούν. Αυτό το γέλιο δεν έχει τέλος

You rearrange ‘til I’m sane

Πιστόλι, αυτό το σπίτι δεν κρύβει ούτε ένα πιστόλι

You lock the door

Όλο στενεύει και δεν βρίσκω πια τις πόρτες

And throw away the key

Τα στόματα δεν δραπετεύουν από τα παράθυρα, ούτε μπορώ να τα γκρεμίσω από εκεί

There’s someone in my head but it’s not me

Παράθυρα, αυτό το σπίτι δεν έχει παράθυρα, να γκρεμιστώ εγώ από εκεί

And if the cloud bursts, thunder in your ear

Τα στόματα πλησιάζουν τα αυτιά μου και βρίζουν, βρίζουν...Τα μυρίζω κοντά στα ρουθούνια μου

You shout and no one seems to hear

Θέλω να χέσω μέσα τους

And if the band you ’re in starts playing different tunes

Φεγγίτες, αυτό το σπίτι ξέμεινε από φεγγίτες

I’ll see you on the dark side of the moon

Το σκοτάδι θα πήξει

“I can’t think of anything to say except…

Αυτό το σπίτι έχει σαμπάνιες, τσιγάρα και Frank Sinatra

I think it’s marvelous! HaHaHa!”

Λέω να ανοίξω μία, να καπνίσω ένα και να αφήσω τον Frank να τραγουδήσει

Οι αγγλικοί στίχοι είναι το “Brain Damage” του Roger Waters.