Ads Top

(Ship)wreck

 της Λογοτεχνικής Πιπίτσας 


Σου το είπα; Δεν σου το είπα. Αποφάσισα ότι από αύριο τα ξυπνητήρια δεν θα ξαναχτυπήσουν. Τέρμα τα κενά αέρος και τα αντίστοιχα της μνήμης. Δεν θα κολυμπάω πια στις λάσπες και θα καταργήσω τα μακροβούτια στα σκατά.

Μου είπαν ότι με την  εγχείρηση μπορώ να τα πετύχω όλα αυτά.

Από δω και πέρα θα υπάρχω σε έναν κήπο. Με πολλές ορτανσίες και τραπεζάκια και καρέκλες από μέταλλο λευκό με περικοκλάδες. Θα πίνω τσάι και θα διαβάζω Forster φωναχτά καθώς θα περνάω από τα τραπεζάκια και θα μυρίζω που και που κανένα άνθος. Θα φυσάει πάντα απαλά και προσεχτικά ίσα ίσα για να δροσίζομαι κάτω από τα κρινολίνα που θα φορώ.

Η εγχείρηση θα τα πετύχει όλα αυτά, όχι εγώ.

Τα καμπανάκια στο κεφάλι μου θα πάψουν να ηχούν, μπορεί να σταματήσουν και να υπάρχουν. Ο Nick Cave δεν θα τραγουδάει πια στο αυτί μου, μπορεί και να μην ξανατραγουδήσει. Θα τραβάω τη σάρκα μου και δεν θα πονάει. Το παρελθόν θα είναι ένα μικρό τίποτα, το μέλλον ένα μεγαλύτερο.

Θα σωπάσουν και την κραυγή, θυμάσαι;

Μέσα στον κήπο, πάνω στα τραπεζάκια, θα μοσχοβολάνε μαρμελάδες και θα γουργουρίζουν καφέδες. Θα πίνω έναν από το καθένα. Θα ΄χει και ουράνιο τόξο. Και θα ακούγονται οι Stranglers, αλλά σαν να είχαν γράψει ένα μόνο τραγούδι. ‘Always the sun’.

Είναι η κραυγή από εκείνον τον πίνακα.

Οι ασφάλειες θα έχουν όλες καεί. Οι στρατιώτες δεν θα κατεβαίνουν στους δρόμους να μαζεύουν τα πτώματα από τα κράσπεδα και τα μπαλκόνια. Το φως των διαδρόμων του νοσοκομείου θα κοπάσει και θα βγουν τα πυροτεχνήματα.

Δεν σου έχω πει για το φάντασμα του πίνακα;

Θα χορεύω και σόλο τανγκό και τα άσπρα μου παπούτσια θα μπλέκονται στη χλόη. Η ζωή θα μου προσφέρει αποκλειστικά γρανίτες πορτοκάλι αλλά εγώ θα γεύομαι φράουλα. Εννοείται πως θα έχει και πεταλούδες. Θα κάθονται πάνω στις μαρμελάδες αλλά δεν θα κολλάνε.

Η κραυγή του είναι ένα με το μυαλό μου.

Είναι το μυαλό μου.

Η εγχείρηση θα το σωπάσει.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.